اوغلو بیتردید از مهمترین چهرههای جریان موج نو شعر جمهوری آذربایجان به شمار میرود. از مجموعهشعرهایش میتوان به «تنها»، «کسی به سرهنگ نامه نمینویسد»، «دفتر عکسهای الیاس گوچمن» اشاره کرد. آثار بابالهاوغلو به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، روسی، آلمانی، لهستانی و چندین زبان دیگر ترجمه شده است. کتاب «دفتر عکسهای الیاس گوچمن» اوغلو در سال ۲۰۰۰ یکی از پنج کتاب شعر برتر شناخته شده و «کسی به سرهنگ نامه نمینویسد» او نیز به عنوان یکی از سه کتاب شعر برتر سال ۲۰۱۰ انتخاب شده است.
سلیم بابالهاوغلو برندهی جوایز ادبی ملی و بینالمللی گوناگونی از جمله جایزهی قلم طلایی بیشکک (۲۰۰۶)، جایزهی ادبی شانسباکو (۲۰۰۹) و جایزهی بینالمللی ادبیات بلگراد (۲۰۱۵) شده است.
آتااول بهراماوغلو، شاعر و نویسندهی روزنامهی جمهوریت ترکیه، دربارهی شعرهای سلیم مینویسد:
«سلیم خیلی خوب میداند شعر از کجا سرچشمه میگیرد. او میداند شعر نه بازی با کلمات و تصاویر است و نه مجالی برای حرفهای گنده زدن. او میداند شعر نه حاضرجوابی است و نه هوس نمایش تشبیهات فریبنده. شعر او فن خطابه نیست، بلکه از صافی و طبیعت زندگی مکرر و بکر هرروزه زاییده میشود، زیرا زندگی روزمره وقتی همانگونه که هست به تصویر کشیده شود خود یک معجزه است و شاعر تلاش میکند بدون برهمزدن این معجزه، آن را به واسطهی کلمات بر ما آشکار سازد».
اوغلو بیتردید از مهمترین چهرههای جریان موج نو شعر جمهوری آذربایجان به شمار میرود. از مجموعهشعرهایش میتوان به «تنها»، «کسی به سرهنگ نامه نمینویسد»، «دفتر عکسهای الیاس گوچمن» اشاره کرد. آثار بابالهاوغلو به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، روسی، آلمانی، لهستانی و چندین زبان دیگر ترجمه شده است. کتاب «دفتر عکسهای الیاس گوچمن» اوغلو در سال ۲۰۰۰ یکی از پنج کتاب شعر برتر شناخته شده و «کسی به سرهنگ نامه نمینویسد» او نیز به عنوان یکی از سه کتاب شعر برتر سال ۲۰۱۰ انتخاب شده است.
سلیم بابالهاوغلو برندهی جوایز ادبی ملی و بینالمللی گوناگونی از جمله جایزهی قلم طلایی بیشکک (۲۰۰۶)، جایزهی ادبی شانسباکو (۲۰۰۹) و جایزهی بینالمللی ادبیات بلگراد (۲۰۱۵) شده است.
آتااول بهراماوغلو، شاعر و نویسندهی روزنامهی جمهوریت ترکیه، دربارهی شعرهای سلیم مینویسد:
«سلیم خیلی خوب میداند شعر از کجا سرچشمه میگیرد. او میداند شعر نه بازی با کلمات و تصاویر است و نه مجالی برای حرفهای گنده زدن. او میداند شعر نه حاضرجوابی است و نه هوس نمایش تشبیهات فریبنده. شعر او فن خطابه نیست، بلکه از صافی و طبیعت زندگی مکرر و بکر هرروزه زاییده میشود، زیرا زندگی روزمره وقتی همانگونه که هست به تصویر کشیده شود خود یک معجزه است و شاعر تلاش میکند بدون برهمزدن این معجزه، آن را به واسطهی کلمات بر ما آشکار سازد».