อวัสดากำลังต้องการใช้เงินการชอปปิงรอลูกเลิกเรียนจึงจบลงแค่ฝากแหวนแต่งงานสองวงชุบทองขาวให้เงาวิ้งเฮ้อ นิ้วว่างๆ นี่ไม่ชินเอาซะเลยแม่ลูกพีชกดโทรศัพท์ยิกๆปวัฒน์เห็นนิ้วนางของหล่อนว่างเปล่าก็ขมวดคิ้ว “แหวนไปไหน” ผู้ชายไม่หนุ่มแน่นกระซิบข้างแก้ม คุณแม่ลูกสองไม่เขินเหมือนตอนสาวๆ ตอบเสียงเรียบ“อยู่ที่ร้าน”“อ๋อ เอาไปจำนำ?” ปวัฒน์พูดแหย่“เอาไปชุบ!” อวัสดาโกรธจนหน้าแดง สามีหัวเราะเสียงดัง“โอ๊ย! เอาไปจำนำจะได้กี่หมื่น ดาวน์รถยังไม่ได้เลย” ครูจนๆ ยังขำไม่หยุด “เป็นเมียคนจนต้องทนหน่อยน้องงงง”
อวัสดากำลังต้องการใช้เงินการชอปปิงรอลูกเลิกเรียนจึงจบลงแค่ฝากแหวนแต่งงานสองวงชุบทองขาวให้เงาวิ้งเฮ้อ นิ้วว่างๆ นี่ไม่ชินเอาซะเลยแม่ลูกพีชกดโทรศัพท์ยิกๆปวัฒน์เห็นนิ้วนางของหล่อนว่างเปล่าก็ขมวดคิ้ว “แหวนไปไหน” ผู้ชายไม่หนุ่มแน่นกระซิบข้างแก้ม คุณแม่ลูกสองไม่เขินเหมือนตอนสาวๆ ตอบเสียงเรียบ“อยู่ที่ร้าน”“อ๋อ เอาไปจำนำ?” ปวัฒน์พูดแหย่“เอาไปชุบ!” อวัสดาโกรธจนหน้าแดง สามีหัวเราะเสียงดัง“โอ๊ย! เอาไปจำนำจะได้กี่หมื่น ดาวน์รถยังไม่ได้เลย” ครูจนๆ ยังขำไม่หยุด “เป็นเมียคนจนต้องทนหน่อยน้องงงง”