ความรู้สึกเมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษาที่เก็บเอาไว้ไม่เคยพูดออกมาความรู้สึกที่พองโตบ้าคลั่งดุจเถาวัลย์วัชพืชทว่ายุติลงอย่างเงียบเชียบความคิดเหลวไหลที่ผุดขึ้นมาเงียบ ๆ ไม่ว่าเป็นข้างหน้าต่างในห้องทำงานแสงแดดทอดบนมุมโต๊ะ หรือแสงไฟพราวระยับในเมืองนอกระเบียงมันข้ามผ่านกาลเวลายาวนานนับสิบปีให้หลัง ถ่ายทอดอยู่ในพยางค์ที่ทั้งเรียบง่ายและสงบนี้แล้วความรู้สึกภายในใจของกู้เยี่ยนที่เก็บไว้มานานแสนนานที่สุดแล้วก็ได้เผยออกไปให้เยียนสุยจือรู้คนคนนี้ที่แต่ไรมามักจะทำตามใจตนเอง ไม่ว่าเรื่องใดล้วนไม่ชอบให้ผู้อื่นก้าวก่ายไม่ชอบให้ใครมาเปลี่ยนการตัดสินใจและไม่มีใครมีสิทธิ์มาเปลี่ยนการตัดสินใจผู้ที่ขีดเส้นแบ่งความสัมพันธ์ระหว่างตนและคนอื่น ๆ อย่างชัดเจนจะยอมเปิดใจและหวั่นไหวไปกับความรักที่หนักแน่น แต่ไม่เคยบีบบังคับใจใครของลูกศิษย์มาดเย็นชาทว่าภายในใจอบอุ่นอย่างเขาไหม
ความรู้สึกเมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษาที่เก็บเอาไว้ไม่เคยพูดออกมาความรู้สึกที่พองโตบ้าคลั่งดุจเถาวัลย์วัชพืชทว่ายุติลงอย่างเงียบเชียบความคิดเหลวไหลที่ผุดขึ้นมาเงียบ ๆ ไม่ว่าเป็นข้างหน้าต่างในห้องทำงานแสงแดดทอดบนมุมโต๊ะ หรือแสงไฟพราวระยับในเมืองนอกระเบียงมันข้ามผ่านกาลเวลายาวนานนับสิบปีให้หลัง ถ่ายทอดอยู่ในพยางค์ที่ทั้งเรียบง่ายและสงบนี้แล้วความรู้สึกภายในใจของกู้เยี่ยนที่เก็บไว้มานานแสนนานที่สุดแล้วก็ได้เผยออกไปให้เยียนสุยจือรู้คนคนนี้ที่แต่ไรมามักจะทำตามใจตนเอง ไม่ว่าเรื่องใดล้วนไม่ชอบให้ผู้อื่นก้าวก่ายไม่ชอบให้ใครมาเปลี่ยนการตัดสินใจและไม่มีใครมีสิทธิ์มาเปลี่ยนการตัดสินใจผู้ที่ขีดเส้นแบ่งความสัมพันธ์ระหว่างตนและคนอื่น ๆ อย่างชัดเจนจะยอมเปิดใจและหวั่นไหวไปกับความรักที่หนักแน่น แต่ไม่เคยบีบบังคับใจใครของลูกศิษย์มาดเย็นชาทว่าภายในใจอบอุ่นอย่างเขาไหม