“หว่านหนิง”“...”โม่หรานยิ้ม สิ่งที่เอ่อท้นในดวงตาดำแซมประกายม่วงคือความรักลึกซึ้งที่หมักบ่มมาสองชาติยามนี้เผยออกมาท่ามกลางธารดาราอันเจิดจรัส“สุขสันต์วันเกิด มีสุขตลอดไป”โม่หรานรู้ว่าเขาจะเอ่ยคำพูดนี้กับฉู่หว่านหนิงไปจนชั่วชีวิตกระทั่งเส้นผมดุจหิมะโปรย คิ้วดุจย้อมเกล็ดน้ำค้างเขาก็จะปกป้องไฟกองนี้ของเขาไว้ให้ดีครั้งนั้นเสียใจที่เข้าใจท่านเมื่อสายชีวิตที่เหลือขอปกป้องท่าน ให้สงบสุขตราบชั่วนิรันดร์.“ขอบคุณเจ้า โม่หราน”ไม่ว่าชาติก่อนหรือชาตินี้ ไม่ว่าเป็นบุคลิกใด ดวงจิตดวงใด ล้วนขอบคุณเจ้าขอบคุณที่เจ้ายังอยู่ ขอบคุณที่เจ้ามอบวันเกิดที่ดีที่สุดในชีวิตให้ข้าแต่ก่อนข้ามีอาจารย์ แต่การฉลองวันเกิดตอนนั้นมิได้เกิดจากความจริงใจแต่ก่อนเจ้ามีมารดา ทว่าชีวิตลำเค็ญยิ่งนัก แม้แต่ข้าวสักมื้อก็ไม่มีกินบัดนี้ ทุกอย่างล้วนผ่านไปแล้ว ข้าเองก็จะจดจำวันที่เจ้าเกิดเอาไว้วันนั้น ข้ายังอยู่ในวัด ยังไม่รู้ว่าธุลีแดงเป็นเช่นไรทั้งไม่รู้ว่าในโลกนี้จะมีคนที่ปกป้องข้าไปจนชั่วชีวิตแต่ทุกปีจากนี้ไป ข้าจะอยู่กับเจ้าเสมอนับจากนี้ ล้วนอยู่เป็นเพื่อนเจ้า
“หว่านหนิง”“...”โม่หรานยิ้ม สิ่งที่เอ่อท้นในดวงตาดำแซมประกายม่วงคือความรักลึกซึ้งที่หมักบ่มมาสองชาติยามนี้เผยออกมาท่ามกลางธารดาราอันเจิดจรัส“สุขสันต์วันเกิด มีสุขตลอดไป”โม่หรานรู้ว่าเขาจะเอ่ยคำพูดนี้กับฉู่หว่านหนิงไปจนชั่วชีวิตกระทั่งเส้นผมดุจหิมะโปรย คิ้วดุจย้อมเกล็ดน้ำค้างเขาก็จะปกป้องไฟกองนี้ของเขาไว้ให้ดีครั้งนั้นเสียใจที่เข้าใจท่านเมื่อสายชีวิตที่เหลือขอปกป้องท่าน ให้สงบสุขตราบชั่วนิรันดร์.“ขอบคุณเจ้า โม่หราน”ไม่ว่าชาติก่อนหรือชาตินี้ ไม่ว่าเป็นบุคลิกใด ดวงจิตดวงใด ล้วนขอบคุณเจ้าขอบคุณที่เจ้ายังอยู่ ขอบคุณที่เจ้ามอบวันเกิดที่ดีที่สุดในชีวิตให้ข้าแต่ก่อนข้ามีอาจารย์ แต่การฉลองวันเกิดตอนนั้นมิได้เกิดจากความจริงใจแต่ก่อนเจ้ามีมารดา ทว่าชีวิตลำเค็ญยิ่งนัก แม้แต่ข้าวสักมื้อก็ไม่มีกินบัดนี้ ทุกอย่างล้วนผ่านไปแล้ว ข้าเองก็จะจดจำวันที่เจ้าเกิดเอาไว้วันนั้น ข้ายังอยู่ในวัด ยังไม่รู้ว่าธุลีแดงเป็นเช่นไรทั้งไม่รู้ว่าในโลกนี้จะมีคนที่ปกป้องข้าไปจนชั่วชีวิตแต่ทุกปีจากนี้ไป ข้าจะอยู่กับเจ้าเสมอนับจากนี้ ล้วนอยู่เป็นเพื่อนเจ้า