เมื่ออายุสิบเจ็ด พายุขอผู้หญิงคนหนึ่งเป็นแฟน และเธอตอบตกลงผู้หญิงคนนั้นชื่อว่า ‘ประกายมุก’ เธอเคยเป็นทุกอย่างของเขาทว่าสุดท้าย ทุกอย่างก็จบลง เมื่อเขารู้สึกว่าเธอไม่เคยรักเขาเลย… มีแต่เขาที่รักเธออยู่ข้างเดียวทั้งคู่แยกทางกันไป คนหนึ่งไปเป็นนักฟุตบอลอาชีพ อีกคนกลายเป็นดารามีชื่อเสียงและแล้ววันหนึ่ง… ขณะที่พายุ ในวัยยี่สิบแปด กำลังอกหักจากปิมปาตัดสินใจเดินทางไปพักใจที่ไร่กาแฟที่ชุมพร เพื่อเยียวยาความรู้สึกแย่ๆ ของตัวเองระหว่างทาง… เขาแวะรับประทานอาหารที่ร้านแห่งหนึ่งและได้พบคนที่ไม่อยากจะพบที่สุด แฟนเก่าที่จบกันแบบไม่สวยอย่างเธอพายุพยายามหาทางหลีกเลี่ยง หลบหน้า แต่ประกายมุกกลับเดินเข้ามาหาเขาที่โต๊ะนั่งลง และชวนเขาคุย ถามว่าเขาจะไปไหนและจบลงอย่างง่ายๆ ด้วยสีหน้าเฉยเมยว่า “ขอไปด้วยคน ได้ไหม”ด้วยประโยคนั้น เรื่องราวของคนทั้งคู่… ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
เมื่ออายุสิบเจ็ด พายุขอผู้หญิงคนหนึ่งเป็นแฟน และเธอตอบตกลงผู้หญิงคนนั้นชื่อว่า ‘ประกายมุก’ เธอเคยเป็นทุกอย่างของเขาทว่าสุดท้าย ทุกอย่างก็จบลง เมื่อเขารู้สึกว่าเธอไม่เคยรักเขาเลย… มีแต่เขาที่รักเธออยู่ข้างเดียวทั้งคู่แยกทางกันไป คนหนึ่งไปเป็นนักฟุตบอลอาชีพ อีกคนกลายเป็นดารามีชื่อเสียงและแล้ววันหนึ่ง… ขณะที่พายุ ในวัยยี่สิบแปด กำลังอกหักจากปิมปาตัดสินใจเดินทางไปพักใจที่ไร่กาแฟที่ชุมพร เพื่อเยียวยาความรู้สึกแย่ๆ ของตัวเองระหว่างทาง… เขาแวะรับประทานอาหารที่ร้านแห่งหนึ่งและได้พบคนที่ไม่อยากจะพบที่สุด แฟนเก่าที่จบกันแบบไม่สวยอย่างเธอพายุพยายามหาทางหลีกเลี่ยง หลบหน้า แต่ประกายมุกกลับเดินเข้ามาหาเขาที่โต๊ะนั่งลง และชวนเขาคุย ถามว่าเขาจะไปไหนและจบลงอย่างง่ายๆ ด้วยสีหน้าเฉยเมยว่า “ขอไปด้วยคน ได้ไหม”ด้วยประโยคนั้น เรื่องราวของคนทั้งคู่… ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง