ข้าพเจ้ารู้ดีว่า ข้างหลังภาพ นั้นมีชีวิต และเป็นชีวิตที่ตรึงตราอยู่ในหัวใจ ของข้าพเจ้า สำหรับคนอื่น ข้างหลังภาพ นั้นก็คือกระดาษแข็งแผ่นหนึ่ง และ ต่อไปก็คือผนัง ฉะนั้นเขาจะมองเห็นภาพนั้นเป็นอย่างอื่นนอกจากที่เป็นเพียง ภาพธรรมดาสามัญภาพหนึ่งอย่างไรได้...ข้าพเจ้าย่อมทราบดีว่า ผู้เขียนได้เขียนภาพนั้นด้วยชีวิต มิใช่โดยไม่เอาใจใส่ เลย ข้าพเจ้าเห็นความเคลื่อนไหวทุกสิ่งทุกอย่างในภาพอันสงบและดูเป็นธรรมดา ที่สุดนั้น ทุกฉากทุกตอนตั้งแต่บทต้นจนกระทั่งบทสุดท้ายซึ่งได้ปิดฉากลงอย่าง แสนเศร้า...
ข้าพเจ้ารู้ดีว่า ข้างหลังภาพ นั้นมีชีวิต และเป็นชีวิตที่ตรึงตราอยู่ในหัวใจ ของข้าพเจ้า สำหรับคนอื่น ข้างหลังภาพ นั้นก็คือกระดาษแข็งแผ่นหนึ่ง และ ต่อไปก็คือผนัง ฉะนั้นเขาจะมองเห็นภาพนั้นเป็นอย่างอื่นนอกจากที่เป็นเพียง ภาพธรรมดาสามัญภาพหนึ่งอย่างไรได้...ข้าพเจ้าย่อมทราบดีว่า ผู้เขียนได้เขียนภาพนั้นด้วยชีวิต มิใช่โดยไม่เอาใจใส่ เลย ข้าพเจ้าเห็นความเคลื่อนไหวทุกสิ่งทุกอย่างในภาพอันสงบและดูเป็นธรรมดา ที่สุดนั้น ทุกฉากทุกตอนตั้งแต่บทต้นจนกระทั่งบทสุดท้ายซึ่งได้ปิดฉากลงอย่าง แสนเศร้า...