ชายหนุ่มทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ยาวอย่างอ่อนแรงวูบหนึ่งที่รู้สึกเหมือนลมเย็นไล้ผิวแก้วเขาอ่อนโยนและเศร้าโศกจันทร์...จันทร์คงอยู่ในนี้ อยู่ตรงหน้าเขานี่ แต่ไม่อาจพูดคุยกันได้คนที่มีลมหายใจกับวิญญาณที่ปราศจากร่างเหมือนอยู่กันคนละโลกแม้จะอยู่ใกล้กันจนเหมือนซ้อนทับกันได้แต่ก็เหมือนห่างไกลกันสุดขอบฟ้า
ชายหนุ่มทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ยาวอย่างอ่อนแรงวูบหนึ่งที่รู้สึกเหมือนลมเย็นไล้ผิวแก้วเขาอ่อนโยนและเศร้าโศกจันทร์...จันทร์คงอยู่ในนี้ อยู่ตรงหน้าเขานี่ แต่ไม่อาจพูดคุยกันได้คนที่มีลมหายใจกับวิญญาณที่ปราศจากร่างเหมือนอยู่กันคนละโลกแม้จะอยู่ใกล้กันจนเหมือนซ้อนทับกันได้แต่ก็เหมือนห่างไกลกันสุดขอบฟ้า