เสือสองตัวไม่อาจอยู่ถ้ำเดียวกันได้ประโยคนี้คล้ายจะใช้ไม่ได้เมื่อพูดถึง‘เยวี่ยอู๋ฮวน’เทวดาตัวน้อย ๆ ของเขากับ‘อันหลง’ เจ้าอลาสกันจอมสร้างปัญหา“น้องอู๋ฮวน อย่าได้เกรงใจไป พวกเรานับว่าสนิทสนมกันไม่น้อย เรียกพี่ใหญ่สิ”“พี่ใหญ่” ‘ซ่งชิงสือ’ปลื้มปิติในใจยิ่งนักมองทั้งสองกอดคอแย้มยิ้มกันอย่างกลมเกลียวก็พาให้สุขใจทุกคนต่างเป็นอัจฉริยะกันทั้งนั้น ตีกันให้ได้อะไรขึ้นมาสู้ช่วยกันศึกษาเล่าเรียนไม่ดีกว่าหรือ…..“เจ้ามารร้าย ยิ้มให้มันดี ๆ หน่อย”“พี่ใหญ่เองก็เหมือกัน เกร็งแขนถึงขนาดนั้นทำไมขอรับ”
เสือสองตัวไม่อาจอยู่ถ้ำเดียวกันได้ประโยคนี้คล้ายจะใช้ไม่ได้เมื่อพูดถึง‘เยวี่ยอู๋ฮวน’เทวดาตัวน้อย ๆ ของเขากับ‘อันหลง’ เจ้าอลาสกันจอมสร้างปัญหา“น้องอู๋ฮวน อย่าได้เกรงใจไป พวกเรานับว่าสนิทสนมกันไม่น้อย เรียกพี่ใหญ่สิ”“พี่ใหญ่” ‘ซ่งชิงสือ’ปลื้มปิติในใจยิ่งนักมองทั้งสองกอดคอแย้มยิ้มกันอย่างกลมเกลียวก็พาให้สุขใจทุกคนต่างเป็นอัจฉริยะกันทั้งนั้น ตีกันให้ได้อะไรขึ้นมาสู้ช่วยกันศึกษาเล่าเรียนไม่ดีกว่าหรือ…..“เจ้ามารร้าย ยิ้มให้มันดี ๆ หน่อย”“พี่ใหญ่เองก็เหมือกัน เกร็งแขนถึงขนาดนั้นทำไมขอรับ”