“ฉันเคยชินกับการคิดว่าชีวิตที่มีข้าวของกองรวมกันเยอะๆ คือชีวิตที่ปลอดภัย แต่สุดท้ายก็มีจินตนาการสวยหรูว่าอยากหันกลับไปสู่ชีวิตที่รู้จักการละทิ้งทีละนิด แม้โลกใบนี้จะกระตุ้นให้เราอยากอาศัยอยู่ในบ้านหลังกว้างขวางและใช้ชีวิตที่เก็บสะสมทรัพย์สินไว้มากมาย แต่เมื่อฉันลองกางแขนเพื่อกะดูว่าบ้านอันอบอุ่นเหมือนกระติกเก็บความร้อนของตัวเองจะมีขนาดเท่าไหน จึงพบว่าแค่พื้นที่เล็กๆ พอให้นั่งคิดและพักผ่อนหย่อนใจได้ก็อาจเพียงพอแล้ว”
“ฉันเคยชินกับการคิดว่าชีวิตที่มีข้าวของกองรวมกันเยอะๆ คือชีวิตที่ปลอดภัย แต่สุดท้ายก็มีจินตนาการสวยหรูว่าอยากหันกลับไปสู่ชีวิตที่รู้จักการละทิ้งทีละนิด แม้โลกใบนี้จะกระตุ้นให้เราอยากอาศัยอยู่ในบ้านหลังกว้างขวางและใช้ชีวิตที่เก็บสะสมทรัพย์สินไว้มากมาย แต่เมื่อฉันลองกางแขนเพื่อกะดูว่าบ้านอันอบอุ่นเหมือนกระติกเก็บความร้อนของตัวเองจะมีขนาดเท่าไหน จึงพบว่าแค่พื้นที่เล็กๆ พอให้นั่งคิดและพักผ่อนหย่อนใจได้ก็อาจเพียงพอแล้ว”