تاب خانهخوانی به دنبال بازنمایی روایی تجربهی زیسته در خانه است؛ تجربهای روزمره که همزمان به عمیقترین لایههای درون ما پیوند دارد. این کتاب با توصیف خاطرات و تداعیهای مختلف فضاهای خانه، خواننده را به باززیستن این تجربه دعوت میکند.
نویسنده، از طریق گفتوگو با تعدادی از ساکنان خانههای برههی گذار معماری تهران و نقلِ تجربهی زندگی در فضای خانه و مفهوم «درخانهبودن» برای آنها، میکوشد معنای زندهی نهفته در این خانهها را کشف کند و راهی تازه برای گفتوگو دربارهی کیفیت خانه بگشاید.
تاب خانهخوانی به دنبال بازنمایی روایی تجربهی زیسته در خانه است؛ تجربهای روزمره که همزمان به عمیقترین لایههای درون ما پیوند دارد. این کتاب با توصیف خاطرات و تداعیهای مختلف فضاهای خانه، خواننده را به باززیستن این تجربه دعوت میکند.
نویسنده، از طریق گفتوگو با تعدادی از ساکنان خانههای برههی گذار معماری تهران و نقلِ تجربهی زندگی در فضای خانه و مفهوم «درخانهبودن» برای آنها، میکوشد معنای زندهی نهفته در این خانهها را کشف کند و راهی تازه برای گفتوگو دربارهی کیفیت خانه بگشاید.