นลินดาวรับงาน เป็นแฟนปลอมๆ ของปาลาวันด้วยเงินสองล้านคนของเขาแจงว่า ค่าจ้างแสดงเป็นแฟนเขาห้าแสนบาท ค่าจ้างห้ามตกหลุมรักเขาล้านห้าเห็นรายละเอียดแล้วเธอสงสัยว่าเขาเป็นคนชนิดไหนกันแน่แล้วเธอก็ได้รู้คำตอบ ในตอนที่เธอหักหลังเขาจนเขาต้องมาแต่งงานกับเธอทั้งที่ไม่เต็มใจเธอถึงค่อยได้รู้ว่า เธอตัดสินใจผิดมาก ที่ทำให้เขาคิดว่าเธอตกหลุมรักเขาจึงจับเขาแต่งงานด้วย!Prologue...เอกสารหย่าที่เธอให้ทนายเตรียมไว้และเซ็นเองกับมือถูกวางไว้ที่หัวเตียง มาลัยมงคลที่สวมมาตลอดค่ำคืนแห่งพิธีวิวาห์ถูกถอดวางไว้ที่กระเป๋าเสื้อผ้าของเธออย่างทะนุถนอมแม้งานแต่งงานที่เกิดโดยความไม่เต็มใจของคู่บ่าวสาวจะไม่มีความหมายแล้ว แต่พวงมาลัยดอกไม้สดหอมกรุ่นที่ถูกร้อยอย่างตั้งใจก็ไม่ควรถูกเหยียบย่ำ หญิงสาวหันไปมองพวงที่เคยเป็นของเจ้าบ่าวซึ่งอยู่ในถังขยะ เธอก็เดินไปหยิบมันออกมาเก็บไว้ในกระเป๋าแล้วรูดซิปปิด“เข้ามาในห้องฉันทำไม” เสียงตวาดดังทำให้คนที่อยู่ในชุดเจ้าสาวและมีกระเป๋าผ้าใบย่อมอยู่ในมือสะดุ้ง เธอหันไปมองใบหน้าเหยียดหยันของเขาแล้วก็เอ่ยบอกเสียงสั่น"ฉันเอาเอกสารมาให้คุณค่ะ"คนที่สวมผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันตัวเดินมาหยิบซองเอกสารที่หัวเตียงแล้วดึงออกมาอ่าน เธอนึกว่าเขาจะพอใจที่เห็นมัน แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วแววตาเขากลับวาวโรจน์จนเธอผงะถอย..."เธอคิดว่าก่อเรื่องแล้วจะจบง่ายๆ แบบนี้เหรอ สมองของเธอคงคิดได้แค่นี้สินะ" เขาฉีกกระดาษแล้วขยำก่อนจะปาทิ้งลงพื้น"ฉันจะหย่าแล้วก็จะไป ไม่ต้องให้คุณเห็นให้รำคาญอีก คุณไม่พอใจตรงไหน""ไม่พอใจที่เธอจะก่อเรื่องแล้วหนีน่ะสิ" เขาตวาดลั่น เดินเข้ามาเธอ หญิงสาวค่อยๆ ถอยไป"อย่าเข้ามานะ" เธอห้ามคนที่ก้าวเข้ามาพร้อมสีหน้าทะมึนแต่เขากลับทำในสิ่งตรงข้ามกับที่เธอบอกอย่างสิ้นเชิง
นลินดาวรับงาน เป็นแฟนปลอมๆ ของปาลาวันด้วยเงินสองล้านคนของเขาแจงว่า ค่าจ้างแสดงเป็นแฟนเขาห้าแสนบาท ค่าจ้างห้ามตกหลุมรักเขาล้านห้าเห็นรายละเอียดแล้วเธอสงสัยว่าเขาเป็นคนชนิดไหนกันแน่แล้วเธอก็ได้รู้คำตอบ ในตอนที่เธอหักหลังเขาจนเขาต้องมาแต่งงานกับเธอทั้งที่ไม่เต็มใจเธอถึงค่อยได้รู้ว่า เธอตัดสินใจผิดมาก ที่ทำให้เขาคิดว่าเธอตกหลุมรักเขาจึงจับเขาแต่งงานด้วย!Prologue...เอกสารหย่าที่เธอให้ทนายเตรียมไว้และเซ็นเองกับมือถูกวางไว้ที่หัวเตียง มาลัยมงคลที่สวมมาตลอดค่ำคืนแห่งพิธีวิวาห์ถูกถอดวางไว้ที่กระเป๋าเสื้อผ้าของเธออย่างทะนุถนอมแม้งานแต่งงานที่เกิดโดยความไม่เต็มใจของคู่บ่าวสาวจะไม่มีความหมายแล้ว แต่พวงมาลัยดอกไม้สดหอมกรุ่นที่ถูกร้อยอย่างตั้งใจก็ไม่ควรถูกเหยียบย่ำ หญิงสาวหันไปมองพวงที่เคยเป็นของเจ้าบ่าวซึ่งอยู่ในถังขยะ เธอก็เดินไปหยิบมันออกมาเก็บไว้ในกระเป๋าแล้วรูดซิปปิด“เข้ามาในห้องฉันทำไม” เสียงตวาดดังทำให้คนที่อยู่ในชุดเจ้าสาวและมีกระเป๋าผ้าใบย่อมอยู่ในมือสะดุ้ง เธอหันไปมองใบหน้าเหยียดหยันของเขาแล้วก็เอ่ยบอกเสียงสั่น"ฉันเอาเอกสารมาให้คุณค่ะ"คนที่สวมผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันตัวเดินมาหยิบซองเอกสารที่หัวเตียงแล้วดึงออกมาอ่าน เธอนึกว่าเขาจะพอใจที่เห็นมัน แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วแววตาเขากลับวาวโรจน์จนเธอผงะถอย..."เธอคิดว่าก่อเรื่องแล้วจะจบง่ายๆ แบบนี้เหรอ สมองของเธอคงคิดได้แค่นี้สินะ" เขาฉีกกระดาษแล้วขยำก่อนจะปาทิ้งลงพื้น"ฉันจะหย่าแล้วก็จะไป ไม่ต้องให้คุณเห็นให้รำคาญอีก คุณไม่พอใจตรงไหน""ไม่พอใจที่เธอจะก่อเรื่องแล้วหนีน่ะสิ" เขาตวาดลั่น เดินเข้ามาเธอ หญิงสาวค่อยๆ ถอยไป"อย่าเข้ามานะ" เธอห้ามคนที่ก้าวเข้ามาพร้อมสีหน้าทะมึนแต่เขากลับทำในสิ่งตรงข้ามกับที่เธอบอกอย่างสิ้นเชิง