"ตอนนี้ระดับของท่านสูงขนาดไหน?""เรื่องนี้หรือ..." หลิงเซียวนอนลงบนเตียงอีกครั้งพลางพูดด้วยน้ำเสียงเกียจคร้านโหยวเสี่ยวโม่ปีนขึ้นไปนั่งบนที่นอน จ้องมองอีกฝ่ายด้วยแวงตาเป็นประกาย"ว่าอย่างไร"หลิงเซียวหรี่ตาลง จากมุมของโหยวเสี่ยวโม่แล้ว แววตาอีกฝ่ายนั้นค่อนข้างลุ่มลึกราวกับภาพหมุนโหยวเสี่ยวโม่จ้องตาอีกฝ่าย ภายในนั้นมีประกายของความขบขันอยู่ หากจะให้พูดออกมา แววตาเช่นนี้มันช่างน่าโมโหเสียจริง"เจ้าขึ้นมานั่งบนตัวข้าก่อน แล้วข้าจะบอกเจ้า""......"โหยวเสี่ยวโม่มองอีกฝ่ายพักหนึ่ง พลางเลื่อนสายตาจากใบหน้าของหลิงเซียวลงมายังหน้าท้อง และภายในพริบตาเขาก็ขึ้นไปนั่งทับบนตัวของอีกฝ่ายอย่างแรง
"ตอนนี้ระดับของท่านสูงขนาดไหน?""เรื่องนี้หรือ..." หลิงเซียวนอนลงบนเตียงอีกครั้งพลางพูดด้วยน้ำเสียงเกียจคร้านโหยวเสี่ยวโม่ปีนขึ้นไปนั่งบนที่นอน จ้องมองอีกฝ่ายด้วยแวงตาเป็นประกาย"ว่าอย่างไร"หลิงเซียวหรี่ตาลง จากมุมของโหยวเสี่ยวโม่แล้ว แววตาอีกฝ่ายนั้นค่อนข้างลุ่มลึกราวกับภาพหมุนโหยวเสี่ยวโม่จ้องตาอีกฝ่าย ภายในนั้นมีประกายของความขบขันอยู่ หากจะให้พูดออกมา แววตาเช่นนี้มันช่างน่าโมโหเสียจริง"เจ้าขึ้นมานั่งบนตัวข้าก่อน แล้วข้าจะบอกเจ้า""......"โหยวเสี่ยวโม่มองอีกฝ่ายพักหนึ่ง พลางเลื่อนสายตาจากใบหน้าของหลิงเซียวลงมายังหน้าท้อง และภายในพริบตาเขาก็ขึ้นไปนั่งทับบนตัวของอีกฝ่ายอย่างแรง