"นายเห็นฉันเหรอ"เบรนดอลไม่เคยเชื่อว่าผีมีจริงจนกระทั่งเขาสาดกาแฟใส่ผีตนหนึ่งที่ปรากฏตัวขึ้นในห้อง หลังจากนั้นสิ่งไม่มีชีวิตเย็นเยียบแสนอบอุ่นก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแสนสามัญของนายหัวฟักทองความพิลึกพิลั่นเริ่มกลายเป็นความคุ้นชิน เหมือนกับพัมพ์กิ้นสไปซ์ลาเต้ที่เวียนมาทุกหน้าเทศกาล แม้ว่าตลอด 31 วันในเดือนตุลาคมปีนั้นจะไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป
"นายเห็นฉันเหรอ"เบรนดอลไม่เคยเชื่อว่าผีมีจริงจนกระทั่งเขาสาดกาแฟใส่ผีตนหนึ่งที่ปรากฏตัวขึ้นในห้อง หลังจากนั้นสิ่งไม่มีชีวิตเย็นเยียบแสนอบอุ่นก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแสนสามัญของนายหัวฟักทองความพิลึกพิลั่นเริ่มกลายเป็นความคุ้นชิน เหมือนกับพัมพ์กิ้นสไปซ์ลาเต้ที่เวียนมาทุกหน้าเทศกาล แม้ว่าตลอด 31 วันในเดือนตุลาคมปีนั้นจะไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป