"อยู่อย่างไม่ใช่คนรัก และก็จะไม่มีวันเลิกกันในอนาคต" ผู้หญิงเพี้ยน คือคำที่ อาชว์ ขนานนาม มุจลินท์ ในใจใครเล่าจะคิดว่าผู้หญิงสุภาพในที่ทำงานอย่างเธอ แท้จริงจะเป็นเกรียนสาวที่ชอบเล่นเกมออนไลน์ แถมยังชอบมาขอข้าวเขากินแทบทุกมื้อ และยิ่งก้องกิตติ์ เจ้านายมาดขรึมทำท่าว่าจะคุยกับเธอได้ถูกคอ อาชว์ก็ได้แต่สงสารเจ้านายอยู่ในใจ ไม่รู้ว่าถ้ารู้ความเพี้ยนของมุจลินท์แล้วจะรับเธอไหวไหม รับ ได้เท่ากับที่เขารับได้หรือเปล่า ผู้ชายจริงจัง คือตัวตนของอาชว์ในที่ทำงาน แต่ใครจะรู้ว่ายามไม่ได้อยู่ในออฟฟิศ เขากลับเป็นอู่ข้าวอู่น้ำ เป็นคนไล่แมลงสาบให้ และเป็นเพื่อนสนิทคนเดิม ที่เธอเคยรู้จักเมื่อสิบห้าปีที่แล้ว จากเพื่อนวัยเด็กที่เคยเป็นลมใต้ปีกให้แก่กัน กลับต้องแยกทางและห่างกันไปตามจังหวะชีวิตที่เปลี่ยนผัน ก่อนสายลมจะพัดพาทั้งสองกลับมาเจอกันในแปดปีให้หลัง ภายใต้สถานะเพื่อนร่วมงานทั่วไป เมื่อเติบโตขึ้น ได้เจอความวุ่นวายของชีวิตการทำงาน ต่างฝ่ายต่างเหมือนจะทำเป็นลืมความทรงจำที่เคยมีร่วมกันไปเสียแล้ว ทว่าทั้งคู่ไม่อาจรู้เลยว่า ไม่ว่าจะแกล้งลืมสักเท่าไรรักที่เคยมีกลับไม่เคยลอยหายไปกับสายลมเลยสักครั้ง
"อยู่อย่างไม่ใช่คนรัก และก็จะไม่มีวันเลิกกันในอนาคต" ผู้หญิงเพี้ยน คือคำที่ อาชว์ ขนานนาม มุจลินท์ ในใจใครเล่าจะคิดว่าผู้หญิงสุภาพในที่ทำงานอย่างเธอ แท้จริงจะเป็นเกรียนสาวที่ชอบเล่นเกมออนไลน์ แถมยังชอบมาขอข้าวเขากินแทบทุกมื้อ และยิ่งก้องกิตติ์ เจ้านายมาดขรึมทำท่าว่าจะคุยกับเธอได้ถูกคอ อาชว์ก็ได้แต่สงสารเจ้านายอยู่ในใจ ไม่รู้ว่าถ้ารู้ความเพี้ยนของมุจลินท์แล้วจะรับเธอไหวไหม รับ ได้เท่ากับที่เขารับได้หรือเปล่า ผู้ชายจริงจัง คือตัวตนของอาชว์ในที่ทำงาน แต่ใครจะรู้ว่ายามไม่ได้อยู่ในออฟฟิศ เขากลับเป็นอู่ข้าวอู่น้ำ เป็นคนไล่แมลงสาบให้ และเป็นเพื่อนสนิทคนเดิม ที่เธอเคยรู้จักเมื่อสิบห้าปีที่แล้ว จากเพื่อนวัยเด็กที่เคยเป็นลมใต้ปีกให้แก่กัน กลับต้องแยกทางและห่างกันไปตามจังหวะชีวิตที่เปลี่ยนผัน ก่อนสายลมจะพัดพาทั้งสองกลับมาเจอกันในแปดปีให้หลัง ภายใต้สถานะเพื่อนร่วมงานทั่วไป เมื่อเติบโตขึ้น ได้เจอความวุ่นวายของชีวิตการทำงาน ต่างฝ่ายต่างเหมือนจะทำเป็นลืมความทรงจำที่เคยมีร่วมกันไปเสียแล้ว ทว่าทั้งคู่ไม่อาจรู้เลยว่า ไม่ว่าจะแกล้งลืมสักเท่าไรรักที่เคยมีกลับไม่เคยลอยหายไปกับสายลมเลยสักครั้ง