เมื่อหนังสือเก่า ตัวอักษรสีทองจาง ๆ เล่มนั้นพาเธอหลุดย้อน สู่กาลสมัย ‘พระพุทธเจ้าอยู่หัวแผ่นดินกลาง’ เจ้าเอยจึงรู้ซึ้งถึงหัวใจ“อาหาร ไม่เพียงแต่เยียวยาทั้งกายและใจของผู้กินอาหารที่ให้และรับ ยังถักทอผู้คนเข้าไว้ด้วยกัน”เป็นสายใยที่ผูกพันระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ระหว่างความฝันกับความจริง และระหว่างสองหัวใจที่ห่างไกลกันข้ามกาลเวลา"ท่านหมื่น ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ไหน...ฉันยังรอคอยท่านมาปกป้องฉันอยู่เสมอ"
เมื่อหนังสือเก่า ตัวอักษรสีทองจาง ๆ เล่มนั้นพาเธอหลุดย้อน สู่กาลสมัย ‘พระพุทธเจ้าอยู่หัวแผ่นดินกลาง’ เจ้าเอยจึงรู้ซึ้งถึงหัวใจ“อาหาร ไม่เพียงแต่เยียวยาทั้งกายและใจของผู้กินอาหารที่ให้และรับ ยังถักทอผู้คนเข้าไว้ด้วยกัน”เป็นสายใยที่ผูกพันระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ระหว่างความฝันกับความจริง และระหว่างสองหัวใจที่ห่างไกลกันข้ามกาลเวลา"ท่านหมื่น ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ไหน...ฉันยังรอคอยท่านมาปกป้องฉันอยู่เสมอ"