ก่อนหมดลมหายใจ "เว่ยหลาน" อัครเสนาบดีในโลกที่สตรีเป็นใหญ่ กล่าวกับบริวารว่า นางมิมีสิ่งใดให้ต้องเสียใจ เพียงรู้สึกว่าในช่วงที่ยังมีชีวิตอยู่ ตนครองตัวเป็นโสด ทำให้รู้สึกเสียดายเป็นที่ยิ่ง หลังสิ้นชีวิต ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งรอยกายนายมีสตรีกลุ่มหนึ่ง พวกนางเอาแต่ทาแป้งแต้มชาดร้องไห้คร่ำครวญกันทุกวี่วัน ซ้ำยังจะฆ่าตัวตายเพื่อบุรุษ สำหรับเรื่องอื่น เว่ยหลานไม่อยากยุ่ง หากมีเรื่องเดียวที่นางสนใจ คือได้ยินมาว่าทายาทขุนนางที่นี่ล้วนสามารถทำตัวเจ้าชู้ได้ตามอำเภอใจต่อให้ไปลูบมือน้อย ๆ ก็ไม่ถูกฟาด เรื่องนี้เป็นความจริงหรือ?!
ก่อนหมดลมหายใจ "เว่ยหลาน" อัครเสนาบดีในโลกที่สตรีเป็นใหญ่ กล่าวกับบริวารว่า นางมิมีสิ่งใดให้ต้องเสียใจ เพียงรู้สึกว่าในช่วงที่ยังมีชีวิตอยู่ ตนครองตัวเป็นโสด ทำให้รู้สึกเสียดายเป็นที่ยิ่ง หลังสิ้นชีวิต ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งรอยกายนายมีสตรีกลุ่มหนึ่ง พวกนางเอาแต่ทาแป้งแต้มชาดร้องไห้คร่ำครวญกันทุกวี่วัน ซ้ำยังจะฆ่าตัวตายเพื่อบุรุษ สำหรับเรื่องอื่น เว่ยหลานไม่อยากยุ่ง หากมีเรื่องเดียวที่นางสนใจ คือได้ยินมาว่าทายาทขุนนางที่นี่ล้วนสามารถทำตัวเจ้าชู้ได้ตามอำเภอใจต่อให้ไปลูบมือน้อย ๆ ก็ไม่ถูกฟาด เรื่องนี้เป็นความจริงหรือ?!