หนังสือเล่มนี้มีชื่อรองว่า ริลิต นิทรา ชีวิต เพื่ออิงถึง ลิลิตนิทราชาคริต ที่เป็นต้นแบบพล็อตการหลับและได้ใช้ชีวิตตามที่ฝันในความฝัน แต่ใช้ “ริ” เพื่อแสดงว่าการแต่งนั้นไม่ได้เคร่งครัดฉันทลักษณ์แบบลิลิตตามขนบ หรืออีกนัยหนึ่ง เป็นความ “ริ” จะแต่งกลอนของผู้เขียนเองขอบคุณสำนักพิมพ์ “อ่าน” ที่ให้โอกาสความฝันนี้กลายเป็นความจริง อย่างน้อยก็ในบรรณพิภพ มิใช่เพียงแค่ในนิทราของผู้เขียนขอบคุณผู้อ่าน หากเราพบประสบการณ์แบบเดียวกัน ผู้เขียนหวังว่าหนังสือเล่มนี้จะช่วยปลอบประโลมใจท่าน แต่หากไม่ ผู้เขียนหวังยิ่งกว่าว่าหนังสือเล่มนี้จะช่วยให้ท่านไม่ตัดสิน ไม่ดูถูกสมเพช เวทนาเหยียดหยาม แต่เข้าใจ เห็นใจ และ (หากเป็นไปได้) ยื่นมือช่วยเหลือผู้ประสบเหตุการณ์เช่นนี้[จาก: หมายเหตุผู้เขียน]- - - - - - - - -ยอมใจ—คือความรู้สึกเมื่ออ่านต้นฉบับนวนิยายเรื่องนี้จบลง และตัดสินใจตีพิมพ์เพื่อให้ผู้คนได้อ่านความเป็นแฟนตาซี เกมผจญภัย ผสานไปกับความเชื่อในตำนานและอีกสารพันในนวนิยายเรื่องนี้ ให้ความรู้สึกถึงการยืนยันและขัดขืนไปพร้อมกันต่อความหมายของสิ่งที่เรียกกันว่า “เรื่องเล่า” อันเป็นสิ่งที่ผู้ฟัง และบางทีก็กระทั่งผู้เล่า ได้ใช้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวเพื่อผ่านคืนวันอันโดดเดี่ยวทุกข์ทรมาน ด้วยการยอมใจเชื่อว่าเรื่องเล่านั้นมีอยู่จริง ต่อให้จำต้องยอมรับความจริงต่อมาว่า “จริงหรือไม่จริง มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา”เศร้าดั่งถ่านเถ้า เป็นเรื่องเล่าไม่มีใครจดจำ กฎแห่งกรรมอยู่ที่ใด ถามหาใครผู้ดูแล ร่อแร่ความยุติธรรม ท้าวท่านทำงานประสาอะไร ร่ายริลิตของนวนิยายเรื่องนี้ตัดพ้อไว้ข้าพเจ้าไม่อาจปล่อยผ่านได้ ข้าพเจ้าเชื่อในเรื่องเล่า[จาก: หมายเหตุบรรณาธิการ ไอดา อรุณวงศ์]- - - - - - - -สารบัญ:อารัมภบทวลวามุขมหาสมุทร Start!เกมที่ ๑ ใต้เท้า (A Tree Lover)เนมินธรเกมที่ ๒ ใต้เท้า (ต่อ) (The Tree Lovers)อิสินธรเกมที่ ๓ ในหู (Who dunnit?)เกมที่ ๔ ปุณณ์ (Dragon Ball)เกมที่ ๕ หนี (Beat it!)ยุคนธรบาร์โดแห่งความฝันคำตามเกี่ยวกับเจน จิ
หนังสือเล่มนี้มีชื่อรองว่า ริลิต นิทรา ชีวิต เพื่ออิงถึง ลิลิตนิทราชาคริต ที่เป็นต้นแบบพล็อตการหลับและได้ใช้ชีวิตตามที่ฝันในความฝัน แต่ใช้ “ริ” เพื่อแสดงว่าการแต่งนั้นไม่ได้เคร่งครัดฉันทลักษณ์แบบลิลิตตามขนบ หรืออีกนัยหนึ่ง เป็นความ “ริ” จะแต่งกลอนของผู้เขียนเองขอบคุณสำนักพิมพ์ “อ่าน” ที่ให้โอกาสความฝันนี้กลายเป็นความจริง อย่างน้อยก็ในบรรณพิภพ มิใช่เพียงแค่ในนิทราของผู้เขียนขอบคุณผู้อ่าน หากเราพบประสบการณ์แบบเดียวกัน ผู้เขียนหวังว่าหนังสือเล่มนี้จะช่วยปลอบประโลมใจท่าน แต่หากไม่ ผู้เขียนหวังยิ่งกว่าว่าหนังสือเล่มนี้จะช่วยให้ท่านไม่ตัดสิน ไม่ดูถูกสมเพช เวทนาเหยียดหยาม แต่เข้าใจ เห็นใจ และ (หากเป็นไปได้) ยื่นมือช่วยเหลือผู้ประสบเหตุการณ์เช่นนี้[จาก: หมายเหตุผู้เขียน]- - - - - - - - -ยอมใจ—คือความรู้สึกเมื่ออ่านต้นฉบับนวนิยายเรื่องนี้จบลง และตัดสินใจตีพิมพ์เพื่อให้ผู้คนได้อ่านความเป็นแฟนตาซี เกมผจญภัย ผสานไปกับความเชื่อในตำนานและอีกสารพันในนวนิยายเรื่องนี้ ให้ความรู้สึกถึงการยืนยันและขัดขืนไปพร้อมกันต่อความหมายของสิ่งที่เรียกกันว่า “เรื่องเล่า” อันเป็นสิ่งที่ผู้ฟัง และบางทีก็กระทั่งผู้เล่า ได้ใช้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวเพื่อผ่านคืนวันอันโดดเดี่ยวทุกข์ทรมาน ด้วยการยอมใจเชื่อว่าเรื่องเล่านั้นมีอยู่จริง ต่อให้จำต้องยอมรับความจริงต่อมาว่า “จริงหรือไม่จริง มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา”เศร้าดั่งถ่านเถ้า เป็นเรื่องเล่าไม่มีใครจดจำ กฎแห่งกรรมอยู่ที่ใด ถามหาใครผู้ดูแล ร่อแร่ความยุติธรรม ท้าวท่านทำงานประสาอะไร ร่ายริลิตของนวนิยายเรื่องนี้ตัดพ้อไว้ข้าพเจ้าไม่อาจปล่อยผ่านได้ ข้าพเจ้าเชื่อในเรื่องเล่า[จาก: หมายเหตุบรรณาธิการ ไอดา อรุณวงศ์]- - - - - - - -สารบัญ:อารัมภบทวลวามุขมหาสมุทร Start!เกมที่ ๑ ใต้เท้า (A Tree Lover)เนมินธรเกมที่ ๒ ใต้เท้า (ต่อ) (The Tree Lovers)อิสินธรเกมที่ ๓ ในหู (Who dunnit?)เกมที่ ๔ ปุณณ์ (Dragon Ball)เกมที่ ๕ หนี (Beat it!)ยุคนธรบาร์โดแห่งความฝันคำตามเกี่ยวกับเจน จิ