เพราะถูกคนที่ไว้ใจหักหลังพริมาจึงพลาดมีคืน 'ฝันร้าย' กับผู้ชายแปลกหน้าห้าเดือนต่อมาเธอพบเขาอีกครั้งคราวนี้ในฐานะของลูกชายผู้มีพระคุณอีกทั้งยังควบตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง ในบริษัทที่เธอกำลังทดลองงาน++++++++ผู้ชายคนนั้นมองเธออีกแล้ว...พริมาไม่ได้คิดไปเองเพราะเมื่อครู่เธอเผลอสบตาเขาเข้าอย่างจัง ผลลัพธ์ก็คือการต้องมานั่งอยู่ไม่สุข ยกไม้ยกมือเลื่อนดึงกระโปรงที่สั้นเหนือเข่าให้ปกปิดต้นขาขาวนวล"พริม?"เจ้าของชื่อสะดุ้งทั้งตัวเมื่อได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยชื่อตน หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วทำหูทวนลม ให้เขาคิดเสียว่าเธอไม่ได้ยินเสียงเรียกดีกว่าจะต้องต่อบทสนทนากับคนที่ตนไม่อยากคุยกระนั้นคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยก็ยังไม่ละความพยายาม..."ยัยอัญบอกผมว่าคุณชื่อพริม"คราวนี้หากพริมาจะรับบทหูหนวกตาบอดก็คงเป็นการเสียมารยาท หญิงสาวคิดสะระตะในสมองก่อนรวบรวมกำลังใจเงยหน้าประสานสายตากับอีกฝ่ายผ่านกระจกมองหลัง"ว่ายังไงครับ พริม..."ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือว่าเขาจงใจ เพราะกระแสเสียงในตอนที่เอ่ยเรียกชื่อเธอนั้นฟังถูกนุ่มนวลกว่าคำอื่นมากนัก"ค่ะ""พริมว่าเราเคยเจอกันมา...""ไม่เคยค่ะ!"ริมฝีปากอิ่มเอ่ยปฏิเสธออกไปทั้งที่ชายหนุ่มยังถามไม่ทันจบประโยคดี พริมาแลบลิ้นเลียกลีบปากนุ่มของตนก่อนจะก้มหน้าลงจับจ้องมือตัวเองอยู่เช่นนั้นเธอทำตัวเป็นวัวสันหลังหวะ ในขณะที่คนบางคนกระตุกยิ้มมุมปากซึ่งทำให้เสียวสันหลังวาบ
เพราะถูกคนที่ไว้ใจหักหลังพริมาจึงพลาดมีคืน 'ฝันร้าย' กับผู้ชายแปลกหน้าห้าเดือนต่อมาเธอพบเขาอีกครั้งคราวนี้ในฐานะของลูกชายผู้มีพระคุณอีกทั้งยังควบตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง ในบริษัทที่เธอกำลังทดลองงาน++++++++ผู้ชายคนนั้นมองเธออีกแล้ว...พริมาไม่ได้คิดไปเองเพราะเมื่อครู่เธอเผลอสบตาเขาเข้าอย่างจัง ผลลัพธ์ก็คือการต้องมานั่งอยู่ไม่สุข ยกไม้ยกมือเลื่อนดึงกระโปรงที่สั้นเหนือเข่าให้ปกปิดต้นขาขาวนวล"พริม?"เจ้าของชื่อสะดุ้งทั้งตัวเมื่อได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยชื่อตน หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วทำหูทวนลม ให้เขาคิดเสียว่าเธอไม่ได้ยินเสียงเรียกดีกว่าจะต้องต่อบทสนทนากับคนที่ตนไม่อยากคุยกระนั้นคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยก็ยังไม่ละความพยายาม..."ยัยอัญบอกผมว่าคุณชื่อพริม"คราวนี้หากพริมาจะรับบทหูหนวกตาบอดก็คงเป็นการเสียมารยาท หญิงสาวคิดสะระตะในสมองก่อนรวบรวมกำลังใจเงยหน้าประสานสายตากับอีกฝ่ายผ่านกระจกมองหลัง"ว่ายังไงครับ พริม..."ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือว่าเขาจงใจ เพราะกระแสเสียงในตอนที่เอ่ยเรียกชื่อเธอนั้นฟังถูกนุ่มนวลกว่าคำอื่นมากนัก"ค่ะ""พริมว่าเราเคยเจอกันมา...""ไม่เคยค่ะ!"ริมฝีปากอิ่มเอ่ยปฏิเสธออกไปทั้งที่ชายหนุ่มยังถามไม่ทันจบประโยคดี พริมาแลบลิ้นเลียกลีบปากนุ่มของตนก่อนจะก้มหน้าลงจับจ้องมือตัวเองอยู่เช่นนั้นเธอทำตัวเป็นวัวสันหลังหวะ ในขณะที่คนบางคนกระตุกยิ้มมุมปากซึ่งทำให้เสียวสันหลังวาบ