'Het gedroomde leven' is een literair onderzoek naar sociale denkbeelden en illusies. Veel ideeën over maatschappelijke vooruitgang, persoonlijke vrijheid e.d. kloppen niet met de reële situatie, zijn er vaak mee In tegenspraak. 'Over geluk en vrede bijvoorbeeld denken we steeds meer in reklame-termen: we stellen ons er glanzende plaatjes bij voor en weten intussen in het dagelijks leven geen raad met onze ervaringen van verlangen en lust, weerzin en woede.' Aldus de auteur. In 'Het gedroomde leven' zet Lidy van Marissing de experimentele probleemstelling en werkwijze voort van haar boek 'De omgekeerde wereld'. De auteur cirkelt vanuit verschillende invalshoeken om dubbelzinnige situaties heen en maakt daarbij gebruik van alle mogelijke literaire middelen en het meest uiteenlopende materiaal. Ondanks de afwezigheid van een hoofdpersoon en een plot ontstaan in de montage verbanden tussen de fragmenten en tekststukken: er ontwikkelt zich een verhandeling, een onderzoek aan de hand van beeldenreeksen.
'Het gedroomde leven' is geen roman of verhalenbundel volgens de beproefde patronen. Uitgaande van de traditionele literaire vormen en genres is het boek hoogstens te vergelijken met een poëzie-cyclus: elk gedicht valt op zichzelf te lezen maar wint aan betekenis als het gezien wordt als deel van het geheel. Zo is ook 'Het gedroomde leven' een bundel teksten die elk een eigen ingang naar eenzelfde probleemgebied zoeken, maar die des te meer betekenis krijgen als ze gelezen worden als bijdragen aan één proces. Het boek ontwikkelt een emotionele gedachtengang: flauwe vermoedens groeien uit tot scherpe vragen over Welvaart, Welzijn en Geluk.
Lidy van Marissing (1942) is als journaliste verbonden aan De Volkskrant. Zij publiceerde eerder 'Ontbinding', een anti-roman (1972), 'De omgekeerde wereld', een leesboek voorde middengroepen (1975) en 'Het mes in het beeld', een montage-experiment in samenwerking met Daniël Robberechts, H. Verdaasdonk en Jacq Firmin Vogelaar (1976).
'Het gedroomde leven' is een literair onderzoek naar sociale denkbeelden en illusies. Veel ideeën over maatschappelijke vooruitgang, persoonlijke vrijheid e.d. kloppen niet met de reële situatie, zijn er vaak mee In tegenspraak. 'Over geluk en vrede bijvoorbeeld denken we steeds meer in reklame-termen: we stellen ons er glanzende plaatjes bij voor en weten intussen in het dagelijks leven geen raad met onze ervaringen van verlangen en lust, weerzin en woede.' Aldus de auteur. In 'Het gedroomde leven' zet Lidy van Marissing de experimentele probleemstelling en werkwijze voort van haar boek 'De omgekeerde wereld'. De auteur cirkelt vanuit verschillende invalshoeken om dubbelzinnige situaties heen en maakt daarbij gebruik van alle mogelijke literaire middelen en het meest uiteenlopende materiaal. Ondanks de afwezigheid van een hoofdpersoon en een plot ontstaan in de montage verbanden tussen de fragmenten en tekststukken: er ontwikkelt zich een verhandeling, een onderzoek aan de hand van beeldenreeksen.
'Het gedroomde leven' is geen roman of verhalenbundel volgens de beproefde patronen. Uitgaande van de traditionele literaire vormen en genres is het boek hoogstens te vergelijken met een poëzie-cyclus: elk gedicht valt op zichzelf te lezen maar wint aan betekenis als het gezien wordt als deel van het geheel. Zo is ook 'Het gedroomde leven' een bundel teksten die elk een eigen ingang naar eenzelfde probleemgebied zoeken, maar die des te meer betekenis krijgen als ze gelezen worden als bijdragen aan één proces. Het boek ontwikkelt een emotionele gedachtengang: flauwe vermoedens groeien uit tot scherpe vragen over Welvaart, Welzijn en Geluk.
Lidy van Marissing (1942) is als journaliste verbonden aan De Volkskrant. Zij publiceerde eerder 'Ontbinding', een anti-roman (1972), 'De omgekeerde wereld', een leesboek voorde middengroepen (1975) en 'Het mes in het beeld', een montage-experiment in samenwerking met Daniël Robberechts, H. Verdaasdonk en Jacq Firmin Vogelaar (1976).